W Katedralnym Soborze Mądrości Bożej Jego Świątobliwość patriarcha sławogrodzki i całej Rusowii przewodniczył Boskiej Liturgii w święto Narodzenia św. Jana Chrzciciela.
Bracia i Siostry!
Gdy wspominamy świętych, najczęściej czynimy to w dniu ich śmierci. Są jednak postacie, którym poświęcamy szczególną uwagę, które chcemy uczcić w sposób wyjątkowy. Dziś właśnie wspominamy św. Jana Chrzciciela – proroka, lecz nie jednego z wielu, ale wyjątkowego: poprzednika Jezusa Chrystusa. Dlatego też, obok święta Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i uroczystości Narodzenia Pańskiego, dzisiejszy dzień należy do nielicznych świąt liturgicznych, w których wspominamy narodziny świętego.
Jan Chrzciciel został posłany, aby zapowiadać przyjście Mesjasza i wzywać do nawrócenia (por. Mt 3,1-3). Stał się „światłością dla pogan”, by „zbawienie [Boga] mogło dotrzeć aż do krańców ziemi” (Iz 49,6). Dzisiejsza prefacja o Janie Chrzcicielu przypomina nam, że to właśnie on wskazał Jezusa jako Baranka Bożego.
Niech historia św. Jana Chrzciciela umacnia naszą wiarę i przypomina, do czego jesteśmy wezwani jako chrześcijanie. Równocześnie niech ta uroczystość, w której wspominamy narodzenie Jana Chrzciciela, sprawi, abyśmy tak jak on przygotowali drogę Chrystusowi, który nieustannie przychodzi do naszych serc. Amen.
