Carstwo Rusowskie

W nocy do obozu armii carskiej uciekło prawie całe miasto. Okazało się, że w Artumi ukrywają się władze Anarchistów i chcą bronić miasta. Cześć mężczyzn siła wcieli do swoich oddziałów. Ludność zapewniła, że ich ojcowie i synowie przy zetknięciu się z armią carską natychmiast się poddadzą.



Nad ranem 7 DP zaatakował Artumi. Kule świstało po całym mieście. Po woli dom po domu był oczyszczany ze wszystkich mieszkańców, kobiety i dzieci odsyłano pod opiekę służby zdrowia i prowiantury, a mężczyzn pod strażą do obozu przejściowego. Okazało się, że wśród zatrzymanych mężczyzn było dwóch wysoko postawionych Anarchistów, których wskazali mieszkańcy.



W centrum miasta znajdowały się barykady, z których na ukazujących się żołnierzy armii carskiej posypały się kule, nawet zagdakało parę k.m. Na szczęście kule szły górą. Nasi dowódcy parokrotnie proponowali poddanie się Anarchistom, lecz Ci odrzucali wezwania. Aby oszczędzić życie naszych żołnierzy do akcji weszła artyleria, która najpierw ostrzelała Anarchistów gazem duszącym, a potem strzałem na prost rozbijała barykady ogniem na wprost.
Natychmiast do ataku rzuciła się nasza piechota, kto ze strony przeciwnej leżał lub klęczał z rekami do góry był brany do niewoli, kto stawiał opór ginął.
Władze Anarchistów wolały zginąć i broniły się do końca.
Około 15,00 walka się zakończyła, trwają przeszukawaniu całego w poszukiwaniu niedobitków Anarchistów

Do Tajlati dotarły 3 i 4 DP. Do rana wszystkie jednostki obu dywizji maja odpoczywać.
Miasta i okolice do 70 km zabezpiecza 1 Dywizja Grenadierów.

Od rana 3 i 4 DP rozpoczęły oczyszczanie terenu aż do południowej granicy.

Na naradzie napotkano Anarchistów. We wszystkim miejscowościach oddziały carskie są z radością przyjmowane.

W miastach zajętych przez wojska carskie powstają oddziały ochotnicze, które chcą walczyć przy boku naszej armii.

3 DP dotarła do Erwań. Ludność miasta wyszła naszym oddziałom na spotkanie prowadząc wyłapanych Anarchistów.
Po wejściu dywizji do miasta, dowódca dywizji pozostawił jeden pułk dla strzeżenia porządku, a reszta dywizji poszła dalej.
Aby nie uszczuplać siły 3 DP Głównodowodzący wysłał do Erwania pułk grenadierów na zluzowanie 14 pułku piechoty .

8 dywizja zakończyła penetrację wybrzeża i granicy południowo-wschodniej

7 DP opanowała nadbrzeże zachodnie i część granicy południowej



Dywizja Jazdy wraz jednostkami ochotniczymi przeczesuje tereny w środku Kartwelii.

Po informacji, że wszystkie miasta i wsie są zajęte przez wojska carskie, a oddziały ochotnicze poszukują anarchistów, aby się z nimi policzyć, niedobitki Anarchistów poddają się oddziałom carskim.

Sytuacja w Kartwalii stabilizuje się. Wojsko i oddziały ochotnicze przeczesują tereny w poszukiwaniu resztek Anarchistów. Ludzie wracają do swoich domów i do swoich zajęć.
Naczelne Dowództwo powołało tymczasową administrację wojskową. Na ulicach i drogach panuję spokój.

W całej krainie panuje spokój. Wojsko i oddziały ochotnicze patrolują cały teren.

Od razu po ukazaniu się rozkazu o tworzeniu nowych dywizji, zaczęto przekształcać oddziały samoobrony Kartwelii w oddziały i poddziały regularnej armii.
Wszystkie dywizje już istniejące dostarczyły oficerów i podoficerów do nowo tworzonych jednostek.

Do stolicy Kartwelii Tailati przybył namiestnik Księstwa z zatrzymał się w koszarach grenadierów.
Postanowił że na razie w koszarach będzie jego siedziba.

Trwa organizacja i szkolenie nowych związków. Żołnierze chętnie wykonują wszystkie rozkazy.
Nadal Całe Wielkie Księstwo jest przeszukiwane i patrolowane przez żołnierzy w poszukiwaniu resztek Anarchistów.

Nowo stworzone dywizje intensywnie szkoła się i trenują ze starymi dywizjami.
Ze wszystkich zakątków Imperium przybywa wyposażenie i uzbrojenie.
Już trudno z wyglądu poznać czy ktoś jest stary wiarus czy nowozaciężny.



Chyba że po wielkości brzucha