Koronacja Konstantyny I Aleksiejewny

[Pimen (Bugarin)]

Dzwony wszystkich cerkwi w kraju obwieszczają mieszkańcom o rozpoczynających się uroczystościach koronacyjnych. Orszak zbliża się do Soboru Mądrości Bożej. Na czele pochodu maszerują żołnierze, za nimi idą wysocy urzędnicy i dostojnicy, na końcu można dostrzec Jej Majestat udającej się w złotej karecie zaprzężonej w cztery białe konie. Procesja wchodzi do Soboru, Jej Wysokość, Caryca wysiada z karocy. Zgromadzony lud wiwatuje na cześć władczyni. Korowód koronacyjny zbliża się do ołtarza, gdzie na Monarchinię czeka już patriarcha sławogrodzki, obleczony w złotą kapę.


Komstantyno Aleksiejewna- jako wierząca w Chrystusa gotowa będziesz ślubować, tarczę Cerkwi nosić, bronić sprawiedliwości, być Rusowii dobroczyńcą, opiekunką wdów i sierot oraz dotrzymać wierność narodowi?

[Konstantyna Aleksiejewna]

W imię Boże ślubuję!

[Pimen (Bugarin)]

Konstantyno Aleksiejewna! Służebnico Boga Bogów, Króla Królów i Władcy Władców Jezusa Chrystusa! Obrończyni Wiary! Namaszczam Cię na Carycę Rusowii!

[Konstantyna Aleksiejewna]

Amen.

[Pimen (Bugarin)]

Konstantyno Aleksiejewna! Czy przyjmujesz koronę Carstwa Rusowskiego jako symbol Twej władzy i majestatu?

[Konstantyna Aleksiejewna]

W imię Boże przyjmuję.

[Pimen (Bugarin)]

Konstantyno Aleksiejewna, pamiętaj, że władza twa pochodzi od Boga i od Boga jest Ci dana. Uroczyście koronujemy Cię na Carycę Rusowii.

[Konstantyna Aleksiejewna]

Amen.

[Pimen (Bugarin)]

Ludu Raduj się! Oto Wasza Caryca!

Chór intonuje pieśń "Boże, zachowaj Cara", na cześć władczyni rozlegają się gromkie oklaski.

[Aleksandr Fiodorowicz Kierienski]

Jednym ze świadków tego historycznego wydarzenia był Aleksandr Fiodorowicz Kierienski i ręce bolały go od klaskania