Carstwo Rusowskie

My, Aleksandr Fiodorowicz Kierienski, Książę Chardoński, z zadowoleniem i wdzięcznością przyjmujemy wiadomość o wzniesieniu Soboru Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy w Chardoniu

Powrót syna marnotrawnego

Przybysz wyglądający na strudzonego wędrowca, który przeszedł długą drogę, wszedł z kosturem w ręku do wnętrza Soboru Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy.
Odczuwał radość i oczy mu się śmiały, gdyż wiedział, że powrócił po długiej tułaczce do domu.
Pomodlił się z wielką gorliwością i powitał zaskoczonego jego widokiem batiuszkę.

To wy, Aleksandrze Fiodorowiczu? Myśleliśmy wszyscy, że nasz Książę Pan nie żyje! - odpowiedział zdziwiony batiuszka.
Chwała Bogu! Lud miejscowy się ucieszy,że nasz Książę powrócił do domu bezpiecznie!

Zapraszam na poczęstunek, bo powrót książęcy to zawsze dobre wieści.

Cieszę się na powrót Waszej Książęcej Mości!

Bolszoj spasiba, mój drogi batiuszko!
Wielem widział, słyszał i na własnej skórze doświadczył, wędrując po Bożym świecie przez prawie odin god.
Ziemię Świętą odwiedziłem drogą morską w przebraniu pielgrzyma, a com tam widział?
Rzeczy piękne, a także zdarzało się, że straszne!
Widziałem kobiety będące mniszkami, które oddawały się pijaństwu i bezeceństwom niczym kobiety upadłe...
Dobrze, że wróciłem.
Wszystko wróci na właściwe tory!

Byłbym zapomniał, mam dla batiuszki pewną książkę jako prezent i mam nadzieję, że się batiuszce spodoba.

https://kpbc.umk.pl/dlibra/publication/ ... 97/content

To o duchowieństwie zakonnym w Cerkwi rosyjskiej (z pewnością przyda się w prowadzeniu narracji)

Serdeczne Bóg zapłać!

Dla Tronu i Dynastii oraz dla Cerkwi wszystko.
Mam nadzieję, że batiuszka się czasem pomodli za mnie.